Skip to Content

Ecological Marine Units

System GIS pozwala lepiej zrozumieć ekosystemy oceaniczne

Ogłaszamy Ecological Marine Units (EMU) 2018

Nowa wersja EMU 2018 obejmuje w przybliżeniu trzy miliony dodatkowych obserwacji oceanicznych. W rezultacie otrzymujemy najbardziej aktualną, obejmującą cały świat standaryzowaną warstwę analizy, która wspiera badania nad wpływem zmian klimatycznych i morskie planowanie przestrzenne.

Dowiedz się więcej na temat EMU 2018

Partnerstwo publiczno-prywatne nawiązane przez USGS i Esri

Mapy Ecological Marine Units są publikowane w czasopismach Nature i Oceanography.

Wyświetlanie map Ecological Marine Units
Esri Partners

Przegląd Ecological Marine Units


Ponowne definiowanie pojęć związanych z oceanami zmienia metody nauczania, prowadzenia badań i współpracy, wspierając rozwój badań morskich.

Bogate środowisko oceaniczne może przyczynić się do zmniejszenia biedy, głodu, ograniczyć wpływ zmian klimatycznych i rozwinąć globalną gospodarkę. Aby osiągnąć te ideały i wspierać zrównoważony rozwój oceanu, konieczne jest posiadanie metody bazowej, która pozwoli zrozumieć ekosystemy oceaniczne, oraz struktur do wykrywania zmian. Ecological Marine Units (EMU) to bazowe ekosystemy oceanu odwzorowane w 3D, które zostały sklasyfikowane poprzez statystyczne klastrowanie. Są one publikowane w recenzowanym czasopiśmie Oceanography.

EMU w znacznym stopniu przyczyniają się do projektowania morskich obszarów chronionych. Ich użycie jest również cenne w przypadku badań naukowych i nauczania.

Problem

Dobry stan środowiska oceanicznego jest kluczowy dla przetrwania ziemi, jednak nadal 95 procent powierzchni dna oceanicznego pozostaje niezbadana. Ze względu na to, że tak niewielka część oceanu została szczegółowo zbadana, nadal brakuje wiarygodnych danych i czynionych na ich podstawie spostrzeżeń, co ogranicza możliwości właściwego gospodarowania ekosystemami morskimi. W świecie, któremu zagrażają coraz szybsze zmiany klimatyczne i wciąż rosnąca liczba ludności, lepsze zrozumienie środowisk oceanicznych jest niezbędne, jeśli chcemy myśleć o zmniejszeniu ryzyka krytycznego zniszczenia lub wyczerpania zasobów morskich.

Ryba ukrywająca się w barwnej rafie koralowej

Rozwiązanie

Grupa ds. Obserwacji Ziemi (GEO), konsorcjum ponad 100 państw i ponad 100 innych instytucji, zleciła stworzenie globalnej mapy EMU w celu promowania zrównoważonego wykorzystania zasobów oceanicznych i odporności środowiska. Rygorystyczne klastrowanie statystyczne pozwoliło wyodrębnić 37 wolumetrycznych, trójwymiarowych regionów oceanu, których ekosystemy mogą w największym stopniu zareagować na zmiany. Dysponując tymi informacjami, instytucje zajmujące się ochroną przyrody, instytucje akademickie lub pojedynczy badacze mogą oceniać pozytywne i negatywne trendy oraz wykorzystywać dane do podejmowania świadomych decyzji związanych z ochroną środowisk morskich.

Płetwonurek pływa w towarzystwie setek pomarańczowych ryb, unosząc się nad barwną rafą koralową

Jak działają EMU

Mapa EMU została utworzona na podstawie siatki punktów 3D zawierającej 52 miliony globalnych pomiarów sześciu kluczowych dla środowisk oceanicznych zmiennych. Dane te były gromadzone przez ponad 50 lat z poziomą rozdzielczością 1/4˚ na 1/4˚ (~27 km x 27 km na równiku) w ponad 102 strefach głębokościowych. Wielowymiarowe metody statystyczne pozwoliły podzielić te dane na klastry EMU, które zostały następnie zweryfikowane przez najwybitniejszych oceanografów. W rezultacie otrzymano standaryzowany, rygorystyczny i znaczący pod względem ekologicznym zestaw jednostek, które mogą być używane jako mapa bazowa, na którą instytucje mogą nanosić własne dane GIS związane z badaniami nad zmianami klimatycznymi, ustalaniem priorytetów w zakresie ochrony przyrody, szacowaniem potrzeb socjalnych i ekonomicznych oraz planowaniem przestrzennym obszarów morskich.

Trójwymiarowa mapa ilustrująca wysokość fal, która zmniejsza się, gdy fale docierają do lądu